اولین قدمها در جهت شکل گیری چتربال در دهه ۱۹۶۰ میلادی توسط ناسا صورت گرفت. در آن دوره برای کاهش آسیب سفینههای فضایی به هنگام فرود از چتر استفاده میشد این روش تا قبل از اختراع شاتلها رواج داشت اما در خلال این مطالعات فعالیتهای مثبتی در جهت پیشرفت چترهای اتوماتیک و سقوط آزاد انجام گرفت. تا سال ۱۹۸۵ میلادی وسیلهای بنام چتربال وجود نداشت تا اینکه در حدود سال ۱۹۸۶ میلادی کوهنوردان سوئیسی برای پایین آمدن از کوه از این وسیله استفاده کردند. البته وسیلهای که آنها از آن استفاده میکردند بیشتر به چتر سقوط آزاد شباهت داشت و به مرور زمان به شکل امروزی تغییر شکل داد. پایین آمدن از کوه با چتربال انگیزهای شد برای پیشرفت این ورزش بطوری که امروزه به ورزشی مستقل در نقاط مختلف جهان تبدیل شدهاست. در این راستا کارخانههایی برای تولید این وسیله بوجود آمد که در پیشرفت و تکامل چتربال بسیار بسیار مؤثر بودند. با اختراع کایت در دهه ۷۰ میلادی، پرواز جنبه مردمی تری به خود گرفت و انسان خود را به پرندگان نزدیکتر احساس کرد. ولی به دلایلی مانند سختی فراگیری، حمل و نقل و وزن، برای همه آسان نبود. اواسط دهه ۸۰ میلادی و با آمدن چتربال، بسیاری از مشکلات حل شد و پرواز دیگر مختص افراد خاص نبود. چتربال ساده ترین و مردمی ترین شکل پرواز در حال حاضر است. یادگیری آن بسیار ساده و حمل و نقل آن راحت است. دیگر برای پرواز نیازی نیست تا تمام کتابهای ائرودینامیک را از بر کنید و یا زندگینامه آقایان برنولی و ونتوری را بدانید. فقط کافیست اراده کنید تا رویاهایتان به حقیقت بپیوندد و در پهنه آسمان غوطه ور شوید.
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
آرشیو
آمار سایت